Ayrımcılık Kokan Bir Film- Kapan

Herkese merhabaa. Çok uzun zamandır izlemek istediğim ama açıp da izlemeyi anca başardığım bir filmi önermeye geldim: Kapan. İnsanı şaşırtıp duran filmler olur ya, işte ‘Kapan’ da öyle bir film. Filmi duygu ve düşünce karmaşası içinde izledim biraz açıkçası. Film buram buram ırkçılık kokuyor olmasına rağmen bu filmi sevmeyen zor çıkar. Bence mutlaka izleyin.

Film hayatında ilk defa siyahi bir sevgilisi olan bir genç kadının, sevgilisini ailesiyle tanıştırmak için hafta sonu ailesinin yanına beraber gitmelerini ve iki gün boyunca yaşadıklarını konu ediniyor. Film spoilerlarla dolu bu arada. Olaya fazla girmeden önce biraz filmde edindiğim izlenimlerden bahsetmek istiyorum.

Öncelikle ırkçılık diye bir şeyin varlığını öğrendiğimden beri ne kadar saçma geldiğini ve nedenini bir türlü anlamlandıramadığımı söylemeliyim. Ten rengi farklı diye bir bireye neden farklı muamelede bulunulur kavrayamıyorum. 21. yy’da yani teknolojiyi çok etkin ve aktif kullanabildiğimiz, erişimimizin atmosfer sınırını geçtiği, gözlemlerimizin milyonlarca ışık yılı uzaktaki varlıklara kadar uzandığı, vücutlarımızın en küçük zerresini en ince ayrıntılarıyla görebildiğimiz bir dönemde, bazı şeyleri aştığımızı ve çoktan aşmamız gerektiğini düşünürken olayın hiç de öyle olmadığını görmek üzüyor beni. Bu ırkçılıkta da böyle cinsiyetçilikte de böyle. Ayrımcılığın olduğu her alanda böyle. Aslında güçlünün kendinden farklı gördüğü her kesim için aynı saçma düzensizlik. Bu film de siyahi insanların günümüzde hala ırkçılığa maruz kaldığını yüzümüze bağıra bağıra söyleyen bir film olmuş bence.

Filmin bir sahnesinde kalabalık bir ortamda iki siyahi kişiden biri olan baş karakterimiz Chris, çevresinde kimle konuşsa siyahi olması yüzünde değişik ve kendisini ilginç bulan bakışlara maruz kalıyor. Bu sefer kendisini siyahi insanlardan üstün gören ama fiziksel güç açısından kendilerinden, haksız yere(!), daha iyi olduğunu düşünen birçok beyaz ten rengine sahip bireye şahit oluyoruz. Fiziksel açıdan kendinden iyi olduğunu kabul eden ama ten rengi nedeniyle de bu özellikleri hak etmediğini söyleyen insanlara yani. Olayın garipliği ve tezatlığı çok ilginç değil mi?

Ağır spoiler yemek istemeyen kişiler lütfen bu paragrafı okumasın!!! Son paragrafa atlayabilirsiniz :)

Sonradan da öğreniyoruz ki, Armitage ailesi, siyahi ve güçlü özelliklere sahip erkekleri kaçırarak, kendilerinin avantajlı olduğu özellikleri kullanmak için, beyin transferi yaparak onları kullanmak isteyen beyaz insanlara satıyor. Ailenin genç kadını Rose, siyahi biri ile birlikte olmaya başlayarak, ailesinin herkesten olan uzak evine getiriyor. Psikolog anne Missy, insanları hipnoz ederek bilinçlerini kullanmayacakları bir duruma getiriyor ve beyin cerrahı olan baba Dean’de beyin transferini gerçekleştiriyor.

Evlerinde hizmet eden iki siyahi çalışanın ise, yine kaçırılıp bilinçlerini kullanamayacak duruma getirilen ve yerlerine ailenin büyükanne ve büyükbabanın, onların vücutlarını kullandıklarını görüyoruz. Film boyunca birçok ince sahne var. Mesela filmin başında Chris gece sigara içmek için bahçeye çıktığında evin bahçıvanı üzerine son hızla koşarken son saniyede yönünü değiştiriyor. Bu sahneyi sonradan anlamlandırabiliyoruz tabii. Bahçıvanın kendi kişiliği, buradan kaçması için onunla konuşmak isterken, onun vücudunu kullanan büyükbaba buna izin vermediği için yönünü değiştiriyor. Başka bir sahnede evin hizmetçisi olarak tanıtılan büyükannenin bedenini kullandığı kişi, Chris'le konuşmaya çalışırken ağlıyor. Yine beynin içinde bir çatışma olduğunu görüyoruz.

Film böyle böyle çokça detaya sahip. İzlerken işin içinde bir iş olduğunu biliyorsunuz tabi ama anlamlandırmak için sonu beklemek gerekiyor. Film gerçekten çok güzeldi bence. Vakit kaybetmeden izlemenizi öneririm. Ayrımcılığa maruz kalan her kesimin rahatça ve yargılanmadan yaşayabildiği bir dünya umuduyla. Sağlıcakla kalın…